ผักชีฝรั่ง หอมเป หอมป้อม ประโยชน์มาก

หอมเป ภาษาอีสาน หอมเป ภาษากลาง

บักผีผ่วน ภาษากลาง หอมเป ภาษากลาง ชื่อท้องถิ่น : ผักชีดอย ผักจีดอย ผักจีฝรั่ง หอมป้อมกุลา หอมป้อมกูลวา ห้อมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ ผักหอมเป ชื่อวิทยาศาสตร์ : Eryngium foetidum L ชื่อวงศ์ : Apiaceae

บักผีผ่วน ภาษากลาง บักผีผ่วน ภาษากลาง หอมเทศ ผักหอมเป , หอมป้อม หอมเป มะอ้า ต้นเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง ประมาณ 12 กลาง มีความสูงได้ประมาณ 10-20 เมตร ลำต้นสีน้ำตาลป  หอมเป ภาษาอีสาน หอมเป ภาษากลาง ขอบใบมีรอยหยักเหมือนใบเลื่อย จึงเรียกกันว่าผักชีใบเลื่อย ท้องถิ่นอื่น ๆ ก็มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันไป เช่น หอมเป หอมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ เป็นผักที่มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว  ผักหอมเป - สะออนเด้ หอมเป ภาษากลาง หอมเป แปลว่าอะไร ความหมายของคำว่า หอมเปในภาษาอีสานและตัวอย่างประโยคที่มีคำว่าหอมเป หมายถึงอะไร แมลงพลัด ภาษากลาง ผักหอมเป

ทีเด็ด8เซียน อ้อดิบ ภาษากลาง หอมเป ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง เป็นพืชล้มลุก มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ มีชื่อพื้นเมืองอื่น เช่น ภาคกลาง และทั่วไป ผักชีฝรั่ง ผักชีใบเลื่อย ภาคเหนือ ผักจี ผักชีดอย ผักหอมเทศ ภาคอีสาน ผักหอมเป