ฟ้าหลัว - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ฟ้าหลัว  ฝุ่นควัน หรือ ฟ้าหลัว หรือ เมฆหมอก หรือ หมอกแดด หมายถึง ลักษณะของอากาศที่ประกอบด้วยอนุภาคขนาดเล็กที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า (เช่น ฝุ่นละออง ควันจากไฟป่า ฝุ่นควัน หรือ ฟ้าหลัว หรือ เมฆหมอก หรือ หมอกแดด หมายถึง ลักษณะของอากาศที่ประกอบด้วยอนุภาคขนาดเล็กที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า (เช่น ฝุ่นละออง ควันจากไฟป่า

บ ตาพลาย ต สะตอ อ เขาสมิง จ ตราด_ท้องฟ้าหลัว อากาศร้อน ที่มาข้อมูล : นายสุวัช แจ่มมาลี ศูนย์ปฏิบัติการธรณีพิบัติภัย โลโก้กรมทรัพยากรธรณี  ลักษณะอากาศแบบ ฟ้าหลัว เกิดจากการที่อากาศมีอนุภาคเล็กๆ เช่นอนุภาคของเกลือจากทะเลหรือมหาสมุทร อนุภาคของควันไฟ ตลอดจนฝุ่นละอองจำนวนมาก กระจายล่องลอยไป ทำให้เกิดเป็นฝ้า

ฟ้าหลัว หน่อย ได้ยิน เสียง อะไร ก็ ไป มโน เอา ว่า เป็น ผีหลอก ไป ไหน ใน ที่ มืด ๒๖ หลวง ปู่ เล่า เรื่อง ผี บ้าน เกิด ของ ท่าน ก็ บวช เพื่อ แทน ค่า น้ํานม ฟ้าหลัว เกิดจากการที่อากาศมีอนุภาคของเกลือจากทะเลหรือมหาสมุทร และอนุภาคของควันไฟ ตลอดจนฝุ่นละอองจำนวนมากกระจายล่องลอยไป ทำให้เกิดเป็นฝ้าขาวในอากาศ เวลาเกิดฟ้าหลัว ยังคงเห็นแสงแดดอยู่รำไร